© 2024 Rotary in Nederland.
Alle rechten voorbehouden.

interconjoint Parijs 2012

Intermediate-weekend Parijs 2012

16 oktober 2012

het diner

 

 

de bar

Terwijl de thuisblijvers zich blijmoedig mogen bezighouden met de echt belangrijke dingen van Rotary, offeren de deelnemers aan het intermediate-weekend zich op om het kwijnende bloempje van de internationale fellowship te besproeien.

Dat wordt dus afzien in zo’n typisch Frans reizigerslogement, waar slordigheid wordt verbloemd als savoir-vivre, en losse zeden schuilgaan achter een gordijn van Gallische grandeur.

Waar men ter tafel gaat met een weemoedige gedachte aan de stamppot-andijvie thuis, mét jus in een kuiltje, want dat krijg je hier niet.

Men leeft hier namelijk op frivoliteetjes met verrukkelijk klinkende, maar cryptische namen, waarvan men maar moet raden wat er in zit. En alles soppend in de knoflook, in die boter, dus proeven: ho maar.

En stinken! Want dat is erg hoor, die knoflook! Escargots fines aux bordelaise fort: een hemelse klank en een helse stank in één hap!

Kon je het nu maar afblussen met een gezonde ouwe klare. Maar dat is het buitenland te min: dat moet persé Franse bubbeltjeswijn zijn, om de darmvergister nog eens extra aan te zwengelen.

Zodat je halverwege het showtje zachtjes zit te smoren in je eigen gifgasbel. En je hèbt al zó’n kop, vanwege al die blote meiden… Je weet als vent niet waar je kijken moet… Gênant hoor.

Gelukkig is er nog het doel van dit evenement: het pamperen van de relaties met de buitenlandse vrienden. U kent dat wel: de sprankelende stroefheid van een meertalige conversatie, die bij gebrek aan linguïstische vaardigheden over en weer, ruim wordt doorspekt met onomatopoëtische tussenwerpsels.

Vermoeiend! Maar, men moet af en toe iets over hebben voor Rotary. Service Above Self, nietwaar?

het bed

de boottocht

 

 

Na thuiskomst wekte het overigens enige bevreemding dat Gerard de club trachtte wijs te maken dat de show in het Lido een verregaande mate van nudidité had laten zien: hij moet verzuimd hebben zijn bril te ontwasemen. Conform de strikte Franse ARBO-regelgeving waren de dames van top tot teen bedekt met nauwsluitend vleeskleurig tricot, wat helaas bij het moeilijkere bochtenwerk in de kruis- en bilregio nogal eens leidde tot ontsierende plooivorming.

Eddy verwoordde het anders: hij had genoten van de mannelijke danseurs; alleen jammer dat die meisjes hinderlijk in de weg liepen…

Al met al een zeer geslaagd intermediate-weekend.