Dioni ten Busschen
Dioni ten Busschen
Dioni loopt in 2010 voor het eerst in een veenmoeras. De grond onder haar voeten voelt aan als een spons, een spons van veen. Het materiaal veen of turf laat haar sindsdien niet meer los. Het wordt haar favoriete materiaal voor sculpturen, objecten, meubels en veenpleisterwerk voor op wanden. Een uitdaging, nog nooit is veen op deze manier verwerkt.
Uitgedaagd door haar partner Nick van de Griendt (5de generatie vervener en lid RC Zwolle), ontwikkelt Dioni zelf deze techniek waarin prachtige kunstwerken laag voor laag worden opgebouwd. Haar werk kan eruitzien als brons, maar ook als roestig ijzer of zelfs leerachtig. Vanuit het pure veen dat tegenwoordig in belangrijke mate voor de potgrond wordt gebruikt, maakt zij een kneedbare substantie. Een nieuw procedé dat zij in 10 jaar ontwikkelde. Niemand werkt nog op deze manier met dit materiaal.
Haar werk is voor binnen omdat het niet gebakken kan worden. Dioni wil het ook niet in een hars verpakken zodat het nog steeds heel aaibaar en tactiel blijft.
Holy stone uit de expositie ‘Dreamtime’
Omdat er bijna geen veen in Nederland meer is, haalt zij haar veen uit Estland waar volop veengebieden zijn, die - nadat er niet meer gewonnen wordt - gerestaureerd worden en aan de natuur worden teruggegeven.
Dioni ontwerpt haar kunstobjecten zelf en laat zich inspireren door de natuurlijke omgeving van het veen. Vaak met een mystieke invalshoek. Zoals die van het ‘vergeten droomvolk van Soosaare’, haar fantasie over vroegere bewoners in het barre veenlandschap. Gebruikmakend van alle kwaliteiten en verhalen uit het veen. De zure grond conserveert lichamen en het onheilspellende landschap heeft van het begin af aan tot veel geloof en bijgeloof geleid. Dioni bracht de Soosaare bewoners weer tot leven met behulp van de aarde die het volk had opgeslokt. Het resultaat is een serie prachtige sculpturen die de veenlijken verbeelden.
“Maimu”, sculptuur van een vrouw uit de serie “Forgotten people of Soosaare”.
Veenlijken werden tot in de 20e eeuw ook wel vermalen tot Mummia, een kostbaar poeder dat potentie verhogend zou werken. En gewoon bij de apotheek te koop was! Het klinkt bizar. Dioni legt de relatie tot het heden: welke (bij)geloven hebben wij nu die wij over een aantal eeuwen ook tot bizar zullen bestempelen? Ook dat inspireerde Dioni tot het maken van een aantal bijzondere objecten. Veenlijken waren vaak mensenoffers en men hoopte dat als je iets dierbaars offert, je er ook iets voor terugkrijgt. Offeren wij tegenwoordig nog steeds? En hoe zit dat met zelfopoffering? Vragen die ten grondslag liggen aan de expositie ‘Mummia, gedreven door onzekerheid’ in het Veenkoloniaal museum in Veendam 2020.
Installatie met zwevende veendeeltjes voor een expositie ‘ Mummia, gedreven door onzekerheid’
Ook experimenteert Dioni in hoeverre veen gebruikt kan worden voor het recyclen van glas en plastics. Glas- en plasticafval wordt bedekt met een laag veen zodat er weer een nieuwe vorm ontstaat. Dit resulteert in een prachtige serie veenvazen geïnspireerd door de vorm en kleur van het Braziliaanse draslandgebied Pantanal.
|
|
Fuscum materiaal: veen en olieverf | Collectie vazen uit het glas recycle project |
Dioni exposeert in binnen- en buitenland. In de Peatart Gallery in Amsterdam heeft zij een permanente tentoonstelling. Deze galerie staat geheel in het teken van veen\turf en is gehuisvest in het pand Kerkstraat 76, met de oude gevelsteen ‘In’d Turfdrager’. De collectie bestaat uit sculpturen, objecten, schilderijen en tekeningen, meubels en verlichting. Naast turf worden er ook andere materialen gebruikt uit het moeras zoals het duizenden jaren oude kienhout.
Expositie: ‘Dialoog tussen wol en veen’, Museum Veenendaal van 23 september2022 t/m 8 januari 2023
Naast de ontwikkeling van het veenmateriaal schildert Dioni al 35 jaar portretten in opdracht en geeft zij schilderlessen.
Dioni ten Busschen is lid van Rotaryclub Bilthoven Zandzegge