Even voorstellen: Nabil Emil Sahhar, gouverneur 2025-2026

18 april 2023 

Mijn levenspad  

Als eerstgeboren zoon in Jeruzalem draag je al van jongs af aan de verantwoordelijkheid voor je jongere broers en zussen. Die verantwoordelijkheid binnen je eigen familie en iets voor de ander betekenen wordt zo al gauw een tweede natuur en breidt zich breder uit naar de omgeving en de samenleving. Vanuit die positie leer je je snel staande houden in allerlei situaties en er een deugd van te maken. Zo kom je zelf in balans tussen enerzijds opdrachtvoering en anderzijds er plezier in hebben. 

Mijn reis 

Vanuit Jeruzalem vertrok ik op mijn achttiende naar Athene om er architectuur te studeren, ging verder naar York om me te specialiseren en kwam weer terug naar mijn geboortestad Jeruzalem om mijn professie uit te oefenen. Gespecialiseerd in restoratie hoopte ik samen met mijn universitaire studenten een bewustwording te creëren onder eigenaren over het belang van hun historische gebouwen als monumenten van het volk. Het politieke klimaat was niet rijp om dit soort bewustwording onder bezetting te tolereren en heeft alles gedaan om het werk te belemmeren. 

Deze poging heeft tot mijn grote spijt veel te kort geduurd en mijn droom kwam tot een eind, “The Broken Dream”, zoals ik in 1995 schreef. Mijn reis kreeg een vervolg in Nederland op 15 oktober 1986. Een nieuwe start in een nieuwe wereld, een nieuw leven.  

Mijn gezin 

Samen met de ‘Hazelaar’ verenigde zich de ‘Olijfboom’ onder één dak. Truus Hazelaar en Nabil Sahhar; de ene uit het westen en de andere uit het oosten, samen vestigden we ons in 1990 in het dorp Den Ham in Overijssel. De vruchten ervan zijn drie volwassen zoons, Emile 32jaar, Yasin 30jaar en Karim 28jaar. De boom heeft geoogst. Het geluk is compleet.  

Integratie  

Toen ik in 2010 werd gevraagd voor de Rotary zag ik het als mijn taak om diversiteit als persoon in te brengen. Als ambassadeur en trouw aan mijn achtergrond vond ik het een gouden kans om lid te worden. Mijn besluit om mee te doen kwam als antwoord op mijn zelfopgelegde verantwoordelijkheid om integratie en dialoog te bevorderen en heeft mijn twijfels of ik me hier thuis kon voelen helpen overwinnen.  

Natuurlijk zag ik het als een kans om mij steviger te wortelen in mijn nieuwe wereld en aan de ander de ander te laten zien. Met het geduld zoals onze kamelen in de woestijn nodig hebben, groeiden mijn wortels in de samenleving waarbij ik soms een rots tegenkwam die ik moest omzeilen of zelfs doorbreken, maar waar ook water was om de dorst te lessen en vruchtbare grond om te aarden. De ‘ontwortelde Olijfboom ’is veilig, sterk en heeft het overleefd tussen de eiken, coniferen en berken. 

Vooruitblik in functie

Naast de positie van gouverneur als vertegenwoordiger van het district, de verbindingsrol zowel regionaal, nationaal, internationaal alsook met de moederorganisatie is van grote waarde.

Diversiteit en inclusiviteit zullen speerpunten zijn in mijn rol als gouverneur waar iedereen zich thuis kan voelen bij Rotary vanuit een basis dat elk mens een bijdrage kan leveren aan de samenleving.

Het stimuleren van samenwerking met andere clubs, elkaar bezoeken om van elkaar te leren, ideeën uitwisselen en projecten samen uitvoeren kan alleen maar de clubs versterken.

Vanuit mijn achtergrond omarm ik een ‘verhalen-cultuur’, het ‘verhaal’ mag een centrale rol innemen in het optreden naar buiten en in publiciteit in lokale en nationale media. Het verhaal vertellen vanuit de ontvanger heeft een veel grotere impact en een grotere aantrekkingskracht op het publiek dan het optreden vanuit de vrijegeversrol.

Door de effecten van onze daden krijgt Rotary haar ware gezicht in de samenleving.