Leuk! Tijdens mijn clubbezoeken kwam ik een paar keer een Inbound tegen. Maar ons district heeft ook een aantal jongeren die momenteel in een totaal andere wereld en cultuur hun horizon aan het verbreden zijn. Hoe mooi dat ze hun verhaal met ons willen delen! Lees het enthousiasme van Tom,
Hoi! Mijn naam is Tom, ik ben 16 jaar en kom uit Oosterhout. Op dit moment ben ik op uitwisseling in Fribourg, Zwitserland – een prachtige stad waar ik sinds augustus woon en tot juli blijf. Het leek me geweldig om een andere cultuur écht van binnenuit te leren kennen – en dat is precies wat ik nu aan het doen ben.
Veel mensen zeggen: "Ik kan me echt niet voorstellen om een heel jaar weg te zijn van vrienden en familie, op een onbekende plek, met een onbekend gastgezin en op een nieuwe school." Eerlijk? Dat dacht ik zelf ook. Ik was ontzettend nerveus! Maar tegelijk voelde het als een groot avontuur: alles opnieuw ontdekken, in een vreemde taal, alsof je weer helemaal opnieuw moet leren lopen en praten – een beetje zoals een baby.
De eerste dagen in Zwitserland voelden als een droom: zon, vakantiegevoel, goede kaas en… bergen! Mijn eerste indruk was ontzettend positief: geweldig openbaar vervoer, sterke infrastructuur – en op dag twee zwommen we al in de rivier in Bern. De natuur hier is echt ongelooflijk mooi.
Ik woon bij een gezellige gastfamilie met twee zussen en een broer. We hebben het heel leuk samen. Op school heb ik veel vrienden gemaakt, en sommige zou ik zelfs al m'n beste vrienden kunnen noemen. Fribourg is tweetalig, wat extra bijzonder is: ik heb dus zowel Franse als Duitse vrienden. Ook op school volg ik lessen in beide talen, wat het soms uitdagend maakt, maar vooral heel leerzaam.
De schooldagen zijn hier lang – van 8 tot 16 uur – maar ik ben eraan gewend geraakt. En eerlijk: zolang je omringd bent door mensen die je energie geven, maakt het niet zoveel uit hoe lang een dag duurt. (Behalve dan maandagochtend om 8 uur zwemmen – dat blijft pittig.)
Vaak vergeet ik erbij stil te staan, hoe gaaf deze wereld is. Elke dag gebeurt er wel iets nieuws. Niet altijd positief, maar altijd leerzaam. Ik ben me bewuster geworden wat voor een unieke kans dit is – én van waar ik vandaan kom: een mooi, gezellig land met goede fietspaden 😉. Ik leer dagelijks meer over talen, culturen en verschillen tussen mensen – maar ook hoe gelijk we van binnen allemaal zijn.
Ik heb al ongelofelijk veel toffe dingen meegemaakt: meer dan 20 dagen skiën, vijf dagen "peaux de phoque" (toerskiën) met andere jongeren, fietstochten en klettersteigen met vrienden, en uitstapjes met andere uitwisselingsstudenten – zoals curling of een bezoek aan Zermatt.
Tegelijk waren er ook uitdagingen. In het begin was de taalbarrière lastig. Ik weet nog goed: tijdens mijn eerste schoolweek ging ik met klasgenoten naar een café. Iedereen bestelde hetzelfde, dus toen ze mij vroegen wat ik wilde, zei ik gewoon "moi aussi". Wat ik niet wist: ze hadden allemaal bier besteld. Gelukkig kon ik er toen – en zeker nu – hard om lachen. Het belangrijkste wat ik geleerd heb? Wees niet bang om fouten te maken. Juist daarin zit de groei én de mooiste verhalen voor later.
Ik kijk nog erg uit naar het Europäisches Jugendchor Festival in Basel, waar ik eind mei met mijn koor mag zingen – samen met 19 koren uit 13 landen. In mijn vrije tijd zing ik in twee koren, speel ik volleybal en doe ik aan theater. En natuurlijk: ik probeer zoveel mogelijk tijd door te brengen met vrienden.
Tot slot: een enorme dankjewel aan iedereen die jongerenuitwisselingen zoals deze mogelijk maakt. Ik ben zeer dankbaar voor deze kans, en ik hoop dat nog veel meer jongeren een taal- en cultuurrijke ervaring aangaan. Het is zó belangrijk dat we leren over elkaar – en uiteindelijk ontdekken dat we veel meer gemeen hebben dan we denken.
Met vriendelijke groeten,
Tom Pellicaan
Een jaar naar het buitenland komt met veel belevenissen, verantwoordelijkheid, zelfstandigheid en openheid. Voordat je op uitwisseling gaat, probeer je jezelf als beste voor te bereiden voor het jaar dat je te komen staat. Maar zelfs al bereid je je zo goed mogelijk voor, de meeste situaties komen onverwachts en zullen op dat moment nog steeds erg lastig zijn.
Mijn naam is Zora Linde de Valck en ik ben op uitwisseling in Thailand, in de stad Nakhon Sawan. Dit jaar zat vol met nieuwe herinneringen en ontwikkelingen. Ten eerste beland je in een totaal andere cultuur dan dat je gewend bent. Een nieuwe taal moeten leren, een ander klimaat, ander eten, nieuwe gezichten, een totaal ander leven. In het begin was alles natuurlijk wennen, maar alles wendde zich gelukkig snel. Zeker als je ook wat meevallers hebt. Voordat ik op uitwisseling ging naar Thailand keek ik erg tegenop naar de warmte, maar gelukkig viel dit erg mee, wat echt een opluchting was. Het is natuurlijk nog steeds ontzettend warm, maar ik had het zelf veel extremer ingeschat.
Het leren van een nieuwe cultuur met behulp van iedereen om me heen was echt geweldig. Ik pikte al best snel de taal op, ik kon al snel conversaties volgen en begrijpen, wat veel mensen bewonderde. Maar nu, zoveel maanden later, ben ik nog lang niet vloeiend. En al is de taalbarrière veel minder geworden in de afgelopen tijd, het is er nog steeds. Toch blijf ik steeds weer nieuwe woorden leren en iedereen wilt me daarbij helpen. Er zit een groot verschil in hoe wij mensen groeten en hoe ze het doen in Thailand. Zo is er de ‘wai’, dit is de Thaise vorm om mensen te groeten uit respect, je zet je handen bij elkaar en buigt je hoofd naar je vingertoppen. De diepte van je buiging ligt aan de persoon naar wie je groet. Ik vond het student zijn en naar school gaan echt super gaaf om mee te maken, al was het in het begin best wel spannend. Vooral omdat je geen idee hebt wat je moet verwachten en hoe de studenten op je zullen reageren, maar gelukkig reageerde iedereen super leuk en enthousiast. Op deze manier kom je zoveel meer leeftijdsgenoten tegen en ik heb op die manier echt hele lieve vrienden gemaakt. Vaak gingen we na school naar het winkelcentrum in de stad en namen we daar wat te drinken en liepen we rond.
Tijdens dit jaar heb ik veel gereisd met mijn gastfamilies, de Rotary trips en richting het einde van mijn jaar komen mijn ouders mij ook nog bezoeken en zal ik dus nog eens rondreizen. Om zoveel van een land te kunnen zien is echt heel speciaal en iedere plek heeft weer zijn eigen mensen en dingetjes, wat iedere plek dus erg uniek maakt. Ik heb van elke reis zo genoten.
Met al deze leuke ervaringen, zitten er natuurlijk ook tegenvallers bij. Zoals bijvoorbeeld: problemen met je gastfamilie, je club, heimwee hebben of je alleen voelen. Het is goed om te weten dat je er niet alleen voor staat en dat er altijd mensen zijn die bereid staan om je te helpen. Het is dan ook belangrijk om niet op te geven en vooral leuke dingen te blijven doen, zodat je jezelf niet verliest in de vervelende momenten. Met vriendelijke groet, Zora Linde de Valck