Verslag bijeenkomst d.d. 10 juni 2010

Rotary Club Hillegom – Lisse

Mirjam van Nobelen houdt haar levendige beroepspraatje. Dit wordt ondersteund door een PowerPoint-presentatie, nu eens niet met eindeloze overzichten maar leuke plaatjes die haar voordracht ondersteunen. De maker is een 10-jarige zzp'er (haar zoon).

In 1988 had ik met het gymnasium-β (diploma gekregen uit handen van Koos Janson) geen idee wat ik wilde. Toen zag ik een advertentie van de Nederlandse Accountants Maatschap met als vette kop: WILSKRACHT.

Bij Deloitte en Touche werd ik assistent-accountant. Ik kreeg een computer, een koffer voor mijn boterhammen en geen auto maar wel een strippenkaart van de zaak. En ook nog eens 4 ballpoints om posten af te vinken, want als je begint hoor je bij het vinkvolk.

Het was een feest mijn eerste salaris van ƒ 1290,= te ontvangen.

Je kreeg ook lessen hoe je te gedragen bij een klant. Zo zat ik ooit 20 minuten opgesloten in een toilet me afvragende of het waardig was te gaan schreeuwen.

Voor het invullen van huursubsidieformulieren stond 10 minuten. Je hebt dan wel een probleem met mensen die weinig Nederlands kennen en met hun hele familie komen aanzetten. Met handen en voeten wordt je duidelijk gemaakt hoe naar hun idee het formulier ingevuld dient te worden, een drama.

Vanaf 1992 merkten de kantoren dat het niet meer vanzelfsprekend was dat een klant zijn hele leven bleef. We moesten targets (o.a. een paar klanten per jaar erbij) halen en pro-actief adviseren. Dat waren we als accountants niet gewend.

Ik heb mijn baan opgezegd en ben een maand gaan beeldhouwen en schilderen.

Daarna ben ik naar een klein accountantskantoor gegaan. Daar word je niet geleid door werkprogramma's en je moet alles weten. Mijn fiscale kennis ben ik gaan bijschaven. Een netwerk heb ik rond mij heen opgebouwd zoals Marc als advocaat en Albert als notaris.

Mijn baas kreeg een burn-out en vroeg of ik het kantoor wilde overnemen. Dat wilde ik niet want mijn collega's waren prima als collega maar in mijn idee niet als personeel.

Mijn baas vond een andere partij die een andere structuur in het kantoor aanbracht. Het was een moeilijke beslissing voor me om op te zeggen en ik heb het toch gedaan.

Toen werd ik opgebeld door een aantal mannen die zich van Deloitte hadden afgesplitst. Binnen hun nieuwe kantoor wilden ze een MKB-gerichte tak opzetten.

Inmiddels had ik een website gemaakt en oude klanten begonnen te bellen. Ik had geen concurrentiebeding maar heb wel een geweten. Na een gesprek met mijn baas mocht ik voor mezelf gaan werken. Op het ogenblik werk ik met 5 mensen samen.

Zo ben ik terecht gekomen waar ik wilde komen. Achteraf gezien zou het heel wat energie hebben gespaard direct na het gymnasium te gaan studeren en niet werken in het hele land te combineren met een aantal zware studies.

Het was helaas kwart voor 2 zodat Mirjam er niet meer aan toe kwam te vertellen waar ze wel en niet blij van wordt. Omdat het haar best was meegevallen deze voordracht te houden wil ze dat graag nog eens doen, het liefst volgende week.

Een bezoek aan haar originele website is de moeite waard: http://www.frisfinancieel.nl/