Verslag bijeenkomst d.d. 1 maart 2012

Rotary Club Hillegom Lisse http://www.rotary.nl/hillegomlisse

Borrel: Ton van Breugel, hij is nog lang geen 60.

Attendance: Er zijn 29 leden aanwezig (64%) en 2 kandidaat-leden: Annechien Snuif en Pim Faas.

Charles Hulsebosch wil graag voor 5 maart van iedereen weten of hij/zij deelneemt aan het weekend van 11, 12 en 13 mei. Opgave voor alleen de vrijdag, alleen de zaterdag of alleen de zondag is ook mogelijk.

Wie zich niet meldt, ook als er niet wordt deelgenomen, wordt openlijk aan de schandpaal genageld.

Annechien Snuif en Pim Faas hebben te kennen gegeven lid te willen worden van onze club.

Fred Broersen: ik ben aan het aanbouwen aan mijn praktijk. In 1991 begon ik met mijn compagnon. Er waren toen 4 behandelkamers. In 1997 besloot de verzekeraar de budgettering te laten vallen. We kregen het daardoor steeds drukker. In 1998 is er een nieuwe collega aangetrokken. We werken nu met 11 therapeuten.

In 2008 is er een stuk op het gebouw gezet voor de administratie, daardoor kon er beneden een zaal bijkomen.

1 Jaar geleden kwam het aangrenzende consultatiebureau leeg te staan. We dachten niet al die ruimte nodig te hebben. We hebben partners gezocht om de ruimte die wij niet nodig hadden te huren. Die partners haakten af. Nu willen we al die ruimte. We hebben het gebouw gekocht en de verbouwing is gaande.

In 1978 werd ik fysiotherapeut. In 1980 bleek de wetenschappelijke onderbouwing van het vak zwak te zijn. Er is heel hard aan gewerkt datgene wat je doet meetbaar te maken. Dat is goed gelukt.

Met name de specialisaties groeien sterk omdat onze kwaliteit uitgaat boven die van de huisartsen. Medisch specialisten benaderen ons rechtstreeks.

Verzekeraars gaan differentiëren, de betere praktijken krijgen een wat hoger tarief. Dat is ene honorering voor je investering in kwaliteit. Achmea heeft zo'n 300 van de 3.000 praktijken tot topgroep uitgeroepen, waaronder ook de onze.

De regering heeft besloten haast alle fysiotherapie uit het basispakket te halen. Er komt derhalve een vrije markt waar partijen zich gaan onderscheiden ten opzichte van elkaar.

Lang hebben we ons ingezet op het bewegingsapparaat. De laatste 10 jaar zijn chronische klachten in beeld gekomen. Neurologische patiënten krijgen weinig aandacht in de eerste lijn. Zelf ben ik actief bij neurologische revalidatie. Sinds 3 jaar ben ik aangesloten bij een werkgroep voor behandeling en begeleiding van Parkinsonpatiënten.

De inzichten omtrent hersenweefsel nemen toe. Mark Batenburg en ik zijn ons in Haarlem gaan ontwikkelen. Mensen met hersenletsel komen eerst in een ziekenhuis, dan in een revalidatie- of verpleegtehuis. Na uitbehandeling aldaar komen ze thuis op de bank te zitten met een partner die hen niet kan begrijpen door de karakterologische veranderingen.

De leermogelijkheid van die mensen is veel groter dan tot voor kort werd aangenomen, ook bij mensen met hersenschade. Volledig herstel is echter onzin.

Interdisciplinair (psycholoog, revalidatiearts, fysiotherapeut, ergotherapeut) wordt er resultaat geboekt. Al deze disciplines komen bij ons onder dak. Het opleidingsniveau wordt door Bert van Kranenburg op het nodige peil gebracht.

De doelstellingen worden geformuleerd en door ICT wordt de samenwerking goed ondersteund.

Verzekeraars vinden dit geweldig en de VU doet onderzoek op deze pilot.